Tomek Tołłoczko i SIGMA 35mm F1.2 DG II Art - wrażenia po pierwszych sesjach
“35mm to obiektyw który zawsze chcesz mieć przy sobie”
35mm to obiektyw, który zawsze chcę mieć przy sobie. Czy to prywatne zdjęcia czy komercyjne, jest to ogniskowa która sprawdza się w każdym rodzaju fotografii. Osobiście wykonuje nim 60% zdjęć ślubnych, 50% reportażowych i 90% wszelkich prywatnych projektów. Pozwala zarówno na uchwycenie świata w szerszym kontekście, portretów w planie amerykańskim a nawet na bliższe podejście i ciasne kadry. Ogromną uniwersalność zawdzięczamy przede wszystkim szerokiemu kątowi widzenia, który mimo wszystko jest bardzo zbliżony do standardu którym jest 50mm. Jeśli miałbym robić zlecenie tylko jednym obiektywem najprawdopodobniej zdecydowałbym się na tę właśnie ogniskową. Nikogo więc nie powinien dziwić fakt, że ta ogniskowa ma tyle wariacji i modeli. Sigma posiada 3 różne opcje nie licząc zoomów, czyli 35 f/2, f/1.4 oraz f/1.2. Ten pierwszy jest najmniejszy i najlżejszy, drugi nieco większy za to bardzo uniwersalny ze względu na przysłonę 1.4, a trzeci?
F/1.2 wersja II !
“Zawsze pragnąłem, żeby moje zdjęcia miały indywidualny charakter”
Nie jest to przypadek, że mimo ogromnego wyboru szkieł, przez ostatnie 6 lat czyli od premiery pierwszej wersji obiektywu Sigma 35mm F/1.2 DG Art to właśnie nim wykonałem ponad milion fotografii na różnego rodzaju zleceniach. Od zawsze pragnąłem, żeby moje zdjęcia miały indywidualny charakter i wspaniałą plastykę. Dlatego podczas kiedy inni fotografowie decydowali się na obiektywy lżejsze lub, bardziej uniwersalne zoomy, ja trwałem przy świetle 1.2 które zapewniało plastykę nie do podrobienia, a moje zdjęcia wyróżniały się na tle masowo zalewających nas fotografii. Oczywiście ta przysłona to nie tylko płytka głębia ostrości, to także więcej światła w ciemnych pomieszczeniach czy wieczornych reportaży, a co za tym idzie, mniejsze iso i krótszy czas naświetlania. Jednak plastyka i indywidualizm w fotografii miały swoją wysoką cenę, którą była waga noszonego obiektywu 1090g.
Nowa generacja to nie jest kolejny iphone, jest lekki, ostry i pięknie maluje, to prawdziwa rewolucja!
“Najnowsza trzydziestka piątka to nie tylko nazwa, to zupełnie nowe szkło.”
Sigma 35mm f/1.2 DG Art pierwszej generacji to jeden z pierwszych obiektywów od producenta z dedykowanej linii do bezlusterkowców. Widać, że przez ostatnie 6 lat wiele się zmieniło. Najnowsza trzydziestka piątka to nie tylko nazwa, to zupełnie nowe szkło.
Autofocus jest bezgłośny i o wiele szybszy. Przede wszystkim przy filmowaniu obiektyw nie szuka i się nie gubi. Zarówno w trybie AF-S jak i AF-C obiektyw trafia błyskawicznie i bezszelestnie. Różnice z pierwszą generacją są wyczuwalne szczególnie po przymknięciu przysłony do f/4 i dalej, gdzie widać było, wyraźnie wolniejszy czas reakcji. W nowym obiektywie wszystko działa szybko i płynnie bez względu na ustawienia.
Ostrość, która była na bardzo wysokim poziomie już w pierwszej wersji, jest jeszcze lepsza i nie ustępuje najostrzejszym obiektywom na rynku. W obrazku widać dużo detalu, szczególne różnice pomiędzy poprzednią wersją a tą, występują przy fotografowaniu z naprawdę bliskiej odległości.
Na szczególną pochwałę zasługuje praca pod ostre światło, aberracje są ale zmniejszone do minimum, kontrast utrzymuje się na wysokim poziomie, coma w zasadzie nie występuje, a po przymknięciu obiektywu mamy piękne gwiazdeczki.
Bokeh to oczywiście indywidualna i mocno subiektywna sprawa, nie chcę go porównywać do innych obiektywów, w centrum kadru mamy ładne i okrągłe oczka o miękkich brzegach natomiast na skraju obrazka przy przysłonie f/1.2 rozmycia mają kształt kocich oczek, jest to jednak normalne przy tak jasnych obiektywach. Powiedziałbym, że ogólny charakter jest nieco bardziej agresywny niż w pierwszej wersji, myślę, że wpływ ma na to niesamowita ostrość.
“Waży zaledwie 755g i jest o 30% lżejszy od swojego poprzednika”
To co zrobiło na mnie największe wrażenie to rozmiar nowego obiektywu. Waży on zaledwie 755g i jest o 30% lżejszy od swojego poprzednika, jest to także najmniejszy i najlżejszy obiektyw 35 f/1.2 z autofocusem dostępny na rynku. Jego rozmiar, waga w połączeniu z doskonałym wyważeniem wewnętrznych soczewek sprawiają, że aparat leży w ręce dużo lepiej i nie obciąża tak nadgarstka i kręgosłupa, co przy profesjonalnej wielogodzinnej pracy ma ogromne znaczenie.
Wisienką na torcie będzie średnica filtra która wynosi 72mm. Ma to znaczenie nie tylko dlatego, że takie filtry są tańsze i łatwiej dostępne ale to co spodobało mi się najbardziej to fakt, że jest to identyczna średnica jak w Sigmie 50mm f/1.2 DG Art, czyli różnego rodzaju filtry będą pasowały na oba obiektywy które posiadam i można je będzie używać na zmianę.
“niepowtarzalna i piękna plastyka nie lubi kompromisów a ja nie lubię z niej rezygnować!”
Przez ostatnie lata 35mm była ogniskową po którą sięgałem najczęściej, często szukając jakiegoś kompromisu, żeby chociaż część pracy wykonywać obiektywem mniejszym i lżejszym, aby plecy nie były tak obciążone. Niestety niepowtarzalna i piękna plastyka nie lubi kompromisów a ja nie lubię z niej rezygnować! Dziś dostaje szkło bezkompromisowe, nadające się do każdego rodzaju fotografii, gwarantujące najwyższą jakość i niepowtarzalną głębie ostrości. Obiektyw ten jest prawdziwym technologicznym mistrzostwem i nie potrafię się nadziwić jak te wszystkie zalety pracują tak fantastycznie i zostały upchnięte w tak małej formie. Nowa Sigma jest praktycznie lepsza we wszystkim od każdego innego obiektywu z zakresu tej ogniskowej! Zapraszam do małej galerii zdjęć z jednej z ostatnich sesji.
Tomasz Tołłoczko
Z zawodu fotograf. Doświadczenie zdobywał już od najmłodszych lat. Po raz pierwszy z fotografią analogową i cyfrową, a także tajnikami pracy w ciemni i programami do obróbki zdjęć, zetknął się w liceum w Stanach Zjednoczonych. Studia z historii sztuki pozwoliły Tomaszowi opisywać dzieła sztuki od kompozycji, poprzez kolor i plastykę. W dużej mierze pomaga to dzisiaj w realizacji prac. Za aparat chwycił już jako młody chłopak. Kilka godzin dziennie wraz z kolegami jeździł na deskorolce i zależało mu, aby na zdjęciach uchwycić tę dynamikę i ruch. Znajomości w sportowym środowisku przyczyniły się do rozwoju kariery fotografa snowboardowego. Z aparatem jeździł po świecie i wspinał się na szczyty. Zakochał się w tych krajobrazach. Lubi do nich wracać, aby przypomnieć sobie tamte dni. Z czasem na tapecie pojawił się temat fotografii ślubnej. Początkowo wykonywał zdjęcia jedynie dla znajomych. Jednak ilość zleceń ślubnych diametralnie wzrosła, dzięki czemu zaczął funkcjonować w branży, jako zawodowy fotograf ślubny. Nigdy nie chciał być kojarzony z jednym typem fotografii. Kocha to, co robi. Do fotografii ślubnej podchodzi w sposób indywidualny. Radość odnajduje w nawiązywaniu nowych znajomości, dokumentowaniu życia ludzi oraz wdrażaniu swoich pomysłów.
Jak sam mówi: „Fotografia dla mnie jest relacją z drugim człowiekiem, która zostaje uwieczniona na obrazie. Patrząc na zdjęcie wracamy myślami, nie tylko do miejsca, ludzi i emocji, które są na zdjęciu, ale także do relacji z tym, który to zdjęcie wykonał.”
Zobacz produkty
